#ប៉េងប៉ោះ #ផ្ទះបៃតង #ការដាំដុះ #ការកាត់ចេញ #ការបង្កកំណើត #ប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្ត #លំអង #កាល់ស្យូម #ការដាំដុះដំណាំ
យោងតាមទិន្នន័យថ្មីៗពីអង្គការស្បៀងអាហារ និងកសិកម្ម (FAO) ប៉េងប៉ោះគឺជាដំណាំបន្លែដ៏សំខាន់បំផុតទីពីររបស់ពិភពលោក ជាមួយនឹងការផលិតជាង 182 លានតោននៅទូទាំងពិភពលោកក្នុងឆ្នាំ 2020។ ដូច្នេះហើយ វាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការធានាថា រុក្ខជាតិប៉េងប៉ោះកំពុងលូតលាស់បានត្រឹមត្រូវដើម្បីបង្កើនប្រសិទ្ធភាព។ ទិន្នផល និងគុណភាព។
សញ្ញាមួយក្នុងចំណោមសញ្ញាទូទៅបំផុតនៃការលូតលាស់របស់រុក្ខជាតិប៉េងប៉ោះគឺការរីកលូតលាស់នៃស្លឹកច្រើនពេក ដែលអាចនាំឱ្យកាត់បន្ថយការផលិត និងគុណភាពផ្លែឈើ។ នេះអាចដោះស្រាយបានដោយការកាត់ដើមរុក្ខជាតិឱ្យបានទៀងទាត់ ដកស្លឹកដែលមិនចាំបាច់ចេញ ហើយធានាឱ្យមានគម្លាតគ្រប់គ្រាន់រវាងរុក្ខជាតិ ដើម្បីជំរុញចរន្តខ្យល់ឱ្យបានល្អ និងការជ្រាបចូលពន្លឺ។ លើសពីនេះ ការស្រោចទឹក និងការបង្កកំណើតច្រើនពេកក៏អាចរួមចំណែកដល់ការដុះលូតលាស់ផងដែរ ដូច្នេះហើយ ចាំបាច់ត្រូវតាមដានកម្រិតសំណើមដី និងកម្រិតសារធាតុចិញ្ចឹមយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន។
សញ្ញាមួយទៀតនៃការរីកធំធាត់គឺរូបរាងនៃផ្លែតូច ខូចទ្រង់ទ្រាយ ឬរលួយចុងផ្កា។ បញ្ហាទាំងនេះអាចបណ្តាលមកពីការបំពុលមិនល្អ ការស្រោចទឹកមិនជាប់លាប់ ឬកាល់ស្យូមមិនគ្រប់គ្រាន់នៅក្នុងដី។ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះ កសិករ និងអ្នកដាំដំណាំគួរពិចារណាណែនាំឧបករណ៍លំអង ដោយប្រើប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្តស្រក់ ដើម្បីធានាបាននូវកម្រិតសំណើមជាប់លាប់ និងការប្រើប្រាស់ជីដែលសម្បូរជាតិកាល់ស្យូម ឬការកែប្រែដី។
តាមរយៈការត្រួតពិនិត្យរុក្ខជាតិប៉េងប៉ោះសម្រាប់សញ្ញានៃការរីកធំធាត់ និងចាត់វិធានការសមស្រប កសិករ និងអ្នកជំនាញកសិកម្មអាចបង្កើនប្រសិទ្ធភាពផលិតកម្មនៅក្នុងផ្ទះកញ្ចក់ និងធានាបាននូវដំណាំដែលមានគុណភាពខ្ពស់។ ដោយអនុវត្តតាមយុទ្ធសាស្ត្រដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ អ្នកដាំប៉េងប៉ោះអាចទទួលបានទិន្នផលកាន់តែប្រសើរ និងប្រាក់ចំណេញកាន់តែខ្ពស់។